چگونه از ردیابی چشم برای بهبود تجربه کاربری استفاده کنیم؟
بیش از یک دهه است که ردیابی چشم در تجربه کاربری مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. به استناد مجله UX Magazine ، Eye Tracking باعث می شود تا در هنگام انجام تست کاربر، نیاز کمتری به تماس مستقیم با آنها داشته باشیم و بنابراین به طراحان تجربه کاربری اجازه میدهد ، بینش های فیزیولوژیکی واقعی را در مورد رفتارهای آگاهانه و همچنین ناخودآگاه آزمایش کنندگان ثبت کنند. با این وجود شرکت های جدید برای ردیابی چشم ، باید سود حاصل از این کار را ارزیابی کنند و بعد از این ابزار استفاده کنند.
راهنمای سریع ما را بخوانید و ببینید آیا ابزار بعدی در کیت تحقیق UX شما Eye Tracking است یا خیر؟
ردیابی چشم چیست؟
تکنولوژی ردیابی چشم ممکن است به منزله پیشگام تست کاربردپذیری تلقی شود اما این روش در واقع بیش از ۱۰۰ سال است که انجام می شود تا به تکمیل علم ، بازاریابی و مطالعات کاربردپذیری کمک کند. در اواخر دهه ۱۹۰۰ ، Edmund Huey دستگاهی برای ردیابی حرکت چشم ساخت که قادر بود حرکت چشم را موقع خواندن ردیابی کند. ردیاب چشم Huey برای ردیابی حرکت چشم از یک لنز تماسی متصل به یک نشانگر آلومینیومی استفاده میکرد. این دستگاه به او کمک کرد تا علل خستگی و تنش چشم در خواندن را کشف کند و همچنین سؤالاتی مطرح کند که به روان خواندن متن توسط کابر کمک شود .
بدیهی است که از آن زمان تکنیک ها و برنامه های ردیابی چشم تغییر کرده است. امروزه نرم افزارهای ردیابی چشم ، از فناوری مادون قرمز ، برای اندازه گیری حرکت و میزان گشاد شدن چشم فرد هنگام نگاه به صفحه استفاده می کنند. داده های تولید شده به محققان UX اجازه می دهد تا بینش های پنهان شده قبلی درباره آنچه که شرکت کنندگان در مطالعه فکر می کردند را استخراج کنند. در حال حاضر ، هنگامی که محققان UX ردیابی چشم را مشاهده می کنند ، آنها به یک تکنیک آزمایش کاربردپذیری اشاره می کنند. این تکنیک شامل “اندازه گیری قسمتی است که چشم کاربر روی آن متمرکز است و حرکت چشم کاربر هنگام مشاهده یک صفحه وب را تشخیص میدهد.
کارشناسان Eye Tracking ، لحظات “تثبیت” و “پرش چشم” را با جزئیات بیشتری بررسی میکنند.
تثبیت
لحظه ای که شرکت کنندگان ، روی عنصر UI به مدت طولانی معطل میشوند تا آن را پردازش کنند.
پرش چشم
لحظه ای که چشم یک مشارکت کننده در حال حرکت است ، بدون اینکه چیزی را تثبیت کند ، تنها روی رابط حرکت می کند.
بنابراین ، نقاط تثبیت مانند توقف در مترو است و پرش ها مانند سفرهای کوتاه بین هر توقف میباشند.
مزیت ردیابی چشم در تجربه کاربری
Eye Tracking می تواند اطلاعاتی را در اختیار شما قرار دهد که امکان دستیابی به آن بدون فناوری وجود ندارد. شما باید دقیقاً جایی که افراد هنگام استفاده از برنامه یا وب سایت شما به دنبال آن هستند را بدانید نه این که حدس بزنید .
ردیابی چشمی به شما در مورد حرکات و رفتارهای ناخودآگاه کاربر، اطلاعات می دهد. بنابراین شما میتوانید به شناسایی آن دسته از اشکالات کاربردپذیری بپردازید که بدون ردیابی چشم ممکن است قابل تشخیص نباشند .Eye Tracking در یک مطالعه تحقیقاتی کاربردپذیری ، به شما کمک میکند تا مسایل زیر را بفهمید:
- آیا شرکت کنندگان به عناصرکلیدی UI توجه میکنند یا آنها را نمیبینند.
- کدام یک از عناصر UI توجه آنها را به خود جلب می کند ، با توجه به مفهوم قانون متناسب سازی (“وزن” – در سلسله مراتب بینایی – یک عامل تعیین کننده در جذب چشم ها و کلیک های ماوس است).
- کجا مشکل وجود دارد؟
- کدام محتوا جذاب و کدام غیر ضروری است؟
- چقدر کاربران به هدفشان میرسند؟
تحلیل داده ها
تست کاربر با نرم افزار ردیابی چشم به طراح UX اجازه می دهد تا بطور زنده ، جریان ردیابی چشم را در طول تست کاربردپذیری مشاهده کند. همچنین باعث میشود تیم آزمایش ، درک عمیق تری از الگوهای رفتاری داشته باشند و سؤالات مرتبط تر و شخصی تری بپرسند ، تا بینش کامل تری نسبت به تعامل کاربر بدست آورند.
پس چرا ردیابی چشم را از قبل انجام نمیدهیم؟ قبل از اینکه خیلی هیجان زده شوید ، باید خاطرنشان کنیم که ردیابی چشم جنبه های کم نظیری دارد.
اول و مهمتر از همه ، استفاده از نرم افزارهای Eye Tracking گران است. یک سیستم ردیابی حرفه ای چشم می تواند حدود ۱۰،۰۰۰ دلار برای شما هزینه دربرداشته باشد.
لیست قیمت نرم افزارهای ردیابی چشم، که نیاز به یک سرمایه گذاری بزرگ برای تکمیل ابزارهای تحقیقات کاربری فعلی شما میباشد. در نظر داشته باشید که ابزار ردیابی چشم تکمیل کننده تحقیقات کاربری است نه جایگزین آن.
دوم اینکه انجام ردیابی چشم کار سختی است. برخلاف بسیاری از تکنولوژی ها مانند جریان زمان واقعی،که بدون دردسر در مطالعات تحقیقاتی کاربر استفاده میشوند ، Eye Tracking ، نیاز به آموزش ، تجربه و تحلیل کاملی دارد. برخی از محققان به کارآمد بودن ردیابی چشم ایمان دارند ، اما در قسمتی از پروژه میفهمند که از داده ها غافل شده اند بنابراین از آن استفاده نمیکنند.
سرانجام ، اگرچه ردیابی چشم می تواند بینش های خوبی به طراح تجربه کاربری دهد ، اما ادراک تصویری انسان را نباید نادیده گرفت. تمرکز فن آوری ردیابی چشم روی دید و بینایی متمرکز است ، نه دید محیطی (که ۹۸٪ میدان دید ما را شامل می شود). ما هنوز عناصر صفحه نمایش را در دید محیطی خود می بینیم ، اما فقط به آنها نگاه نمی کنیم. داده های Eye Tracking این مورد را در نظر نمی گیرد.
جایگاه ردیابی چشم در UX کجاست؟
اگر شما و تیمتان تصمیم گرفته اید که از ردیابی چشم استفاده کنید نباید سرسری از سیستم ردیابی استفاده کرد زیرا در صورت استفاده از ردیابی چشم، پروسه تحقیقات کاربری شما باید تغییر کند تا مسمر ثمر واقع شود.
ردیابی چشم می تواند تکمیل کننده خوبی برای تست کاربران باشد تا نحوه تعامل کاربران با یک رابط کاربر را مشخص کند. اما به یاد داشته باشید که ردیابی چشم جایگزینی برای تست های قدیمی کاربر نیست .
از آزمایش های کیفی و کمی استفاده نکنید. یکپارچه کردن مطالعات کاربردپذیری با پروتوتایپ ها میتواند زمان شما را ذخیره کند و احتمال خطا را کاهش میدهد. شما به راحتی میتوانید پروسه های تست را ابتدای کار، اواسط یا اواخر پروژه آغاز کنید.
پیشنهاداتی در استفاده از ابزارهای Eye Tracking
حوزه تست کاربردپذیری پروژه خود را افزایش دهید. Eye Tracking یک روند طولانی است. اگر شما تست های کیفی Eye Tracking را انجام داده اید و می خواهید هر قسمت یا رکورد را به صورت دستی بررسی کنید ، ۵ آزمایش کننده این کار را انجام می دهند. با این حال ، بنابر گفته Usability Geek، برای مطالعات دیگر ، مانند نقشه های گرما ، شما باید حداقل ۳۹ شرکت کننده را برای دقت بیشتر مورد بررسی قرار دهید .
با کارشناسان تماس بگیرید. Eye Tracking گران است. وسایل موردنیاز و زمان لازم برای اختصاص دادن به آموزش اولیه را در نظر بگیرید.
شرکت کنندگان را مجبور کنید تا وظایفشان را بدون وقفه را انجام دهند. دقت کنید پرسیدن سؤال یا صحبت کردن با صدای بلند ، نتایج Eye Tracking را از بین خواهد برد.
مطمئن شوید که شرکت کنندگان در محدوده مانیتور بمانند. اگر آنها از محدوده مانیتور خارج شدند ، آنها را در خطوط دید مانیتور برگردانید.
اگر برای شروع کار آماده اید، راهنمای گروه Nielsen Norman را بررسی کنید.
نتیجه گیری
Eye Tracking مطمئناً نمیتواند جایگزینی برای تحقیقات معمولی UX یا مطالعات کاربردپذیری باشد. اما اگر منابع و زمان لازم را در این زمینه دارید ، Eye Tracking می تواند بینش های عمیق تری را در مورد روان کاربر به ما بدهد.
منبع: uxplanet.org
