بازیوار سازی یا گیمیفیکیشن و افسانه های آن

۱. بازیوار سازی کار نمی کند

البته برنامه های دارای Gamification ی وجود دارند که کار نمی کنند، اما این بدان معنا نیست که این فرآیند ذاتاً دارای نقص است. وقتی برنامه ها به درستی اجرا شوند، شرکت ها متوجه می شوند که Gamification اثربخش اسطوره نیست.

۲. بازیوار سازی مرده است

گفتن اینکه بازیوار سازی مرده است، اغراقی بیش نیست. این جمله چشمگیر چیزی فراتر از یک عنوان هشدار دهنده نیست: بازیوار سازی هنوز یک نیرو و قدرت است، اگرچه ممکن است دقیقاً یک روند نباشد. Gamification نه تنها چیز جدیدی نیست بلکه تقریباً همیشه در زمینه هایی مانند آموزش مورد استفاده قرار می گیرد تا یادگیری جذاب تر شود. حتی مری پاپینز مدتها قبل از ابداع این اصطلاح در مورد این ایده آواز خوانده. واقعیت این است که Gamification با گذشت زمان تکامل یافته و اکنون در دنیای جدید دیجیتال به شکل متفاوتری مشاهده می شود. این مفهوم همچنان باقی خواهد ماند و تأثیرات آن تا سالهای بعد در صنایع و شرکت ها ذکر خواهد شد.

۳. بازیوار سازی یک بازی”گیم” است

بازی ها برای سرگرمی کاربر هستند. به طور معمول یک داستان یا یک نقشه وجود دارد (برای مثال: پیدا کردن یک گنج)، گرافیک دقیق، یک برنده  و غیره اگرچه پلتفرم های Gamification شده ممکن است برخی از ویژگی ها را با بازی ها بصورت مشترک داشته باشند، اما تفاوت واقعی Gamification در این نکته نهفته است که  از تمایل مطلوب ما نسبت به جوایز و رقابت استفاده کرده و آنرا برای تغییر عادات افراد به کار می گیرد.

 ۴. Gamification همان یادگیری مبتنی بر بازی است.

Gamification عنصری است که در آن از مکانیک بازی استفاده می شود برای کمک ( و نه آموزش دادن ) به  ایجاد انگیزه در کاربران. هنگامی که بازی قادر است تا کاربر- بازیکن را به تنهایی آموزش دهد ، ما به دنبال یادگیری مبتنی بر بازی هستیم: دانش آموز می تواند مطالب را به صورت عملی اجرا کند و از یادگیری خود بازخورد دریافت کند. همانطور که توضیح دادیم بازیوار سازی و یادگیری مبتنی بر بازی هرگز مترادف نیستند.

منبع: www.game-learn.com